Do Luong - Pho Chau 90 km

Dinsdag 6 december bewolkt een beetje zon en weer bewolkt
Mijn biologische klok stond alweer op 6.30 uur. Na ons heerlijke yoghurt ontbijt starten wij al om 7.30 uur. Prima want we moeten vandaag zo’n 90 km fietsen. Het fietsen gaat prima en we rijden langs mooie wegen. Langs rijstvelden die helaas nog bewerkt moeten worden. Eerst deels kaalgevreten door de waterbuffels, koeien of ossen, dan omgeploegd dit gaat vaak met behulp van waterbuffels, dan water erin en rijstplantjes planten. Nu moeten de meeste nog omgeploegd worden, maar je merkt dat eraan gewerkt wordt. We fietsen nog langs een oorlogsmonument en een graftombe van 30 helden. We stoppen even om dit te bekijken, ondertussen kijken we ook of er nog een aanvulling is voor ons ontbijt. En jawel het lukt ons weer om een stokbroodje met gebakken ei te eten. Het meisje haalt gewoon een paar eieren bij de buren en bakt ze voor ons, heerlijk. Ondertussen komen de buren ook even kijken en hun kinderen/kleinkinderen aan ons showen. Het zijn alle 4 jongetjes, ook toevallig. Naast ons eettentje is een stalletje ( een van de velen) die stukken vlees verkoopt. Ik denk dat ik rat zie of aap, Sjaak neemt er een foto van om het later te bekijken, maar we weten het nog niet. In iedergeval liggen er wel geitenkoppen en poten en een bak vol bloed, gedver. Ook staat er een os in een kar naast het stalletje, maar ik denk dat deze niet voor de slacht is. Het ei smaakt heerlijk en wij steken onze duim op en bedanken het meisje “ kom an” in het Vietnamees. We komen een gevangenis tegen en zien de gevangenen in streepjespakken, lijken wel pyama’s, werken. Het lijkt wel een stripverhaal en gister zagen we ze ook al op het land aan het werk en metselen bij een dorp, natuurlijk met de bewakers in de buurt. Vandaag zien we veel mannen en vrouwen cementstenen maken, wat een klus. En natuurlijk moeten we even kijken, foto’s maken en laten merken dat ze goed werk doen. De vrouwen maar ook de mannen werken hier meestal hard en ook vaak samen. In het bos, hout halen of rubber oogsten, een huis bouwen, op het land werken de suikerriet oogsten of de resten hiervan naar huis brengen voor het vee. Ook in de eethuisjes werken ze vaak samen. Een oud mannetje zit gehurkt, met de voeten plat op de grond, naar het stenen maken, of misschien wel naar ons te kijken. We fietsen langs het geboortedorp (Lang Sen) van Ho Chi Minh. Er staan nog een paar oude huisjes of hij daarin geboren is weet ik niet. Wel hebben wij zijn auto bewonderd, een aantal foto’s en een tempel ter ere van zijn nagedachtenis. We fietsen door en moeten over een lange ijzeren spoorbrug, later zien we en horen we de goederentrein voorbij razen. We hebben mazzel het waait een beetje en met de wind in onze rug zijn we snel in het hotel. Nog even het dorp in een biertje en “ mem” eten (lijkt op loempia’s), bij een goed Engels sprekend meisje en haar ouders.